پلیمرهای زیستی

 ریز محیط سلول

ریز محیط یا محل زندگی سلول، محیطی است بسیار پیچیده و پر از رمز و راز که هنوز بسیاری از آن­ها کشف نشده است. (شکل (1)). دو عاملی که بیشتر مورد توجه قرار گرفته و شناخته شده هستند ماتریکس خارج سلولی (ECM) و بیومولکول­های فعال می­باشند. ماتریکس خارج سلولی مانند بستری می­باشد که سلول روی آن قرار داشته و چسبیده و گسترش یافته است. به عبارتی می­توان ماتریکس خارج سلولی را مانند تخت خوابی برای سلول درنظر گرفت که سلول روی آن آرام گرفته است. این بستر به ماتریکس برون سلولی^[1] یا به‌طور مخفف ECM معروف می­باشد و و بطور عمده از پروتئین‌ها، پروتئوگلایکان و پلی­ ساکاریدها تشکیل شده است. دومین عاملی که در تعیین رفتار زیستی سلول نقش حیاتی دارد بیومولکول­های فعالی می­باشند که در محیط بیولوژیکی اطراف سلول وجود داشته و رفتار سلول را از طریق ارسال سیگنال به مرکز فرماندهی سلول (هسته) کنترل می­ کنند. از جمله­ ی این مولکول­ها می­توان به فاکتورهای رشد^[2]، استروئیدها و هورمون­ها اشاره نمود که از این میان فاکتورهای رشد از نقش بسیار مهمی برخوردارند[1].

بنابراین برای داشتن داربست مهندسی بافت با حداکثر کارآیی می­بایست محیط ریزسلول را به خوبی شناخته و و با تقلید از آن سعی در شبیه سازی کامل آن برای سلول کنیم. هر چقد تقلید و شبیه سازی بیشتر شود موفقیت در این روش (مهندسی بافت استخوان) بیشتر خواهد بود.

شکل 1- ریز محیط سلولی

1.       Narayan, R.J. and C. Boehlert, Advanced processing of biomaterials. Materials Science & Engineering C, 2008. 28(3): p. 321-322.